Siła Lorentza

Siła Lorentzasiła jaka działa na cząstkę obdarzoną ładunkiem elektrycznym poruszającą się w polu elektromagnetycznym. Wzór podany został po raz pierwszy przez Lorentza i dlatego nazwano go jego imieniem.

Wzór określa, jak siła działająca na ładunek zależy od pola elektrycznego i pola magnetycznego (składników pola elektromagnetycznego):

\mathbf{F} = q (\mathbf{E} + \mathbf{v} \times \mathbf{B})

gdzie:

  • F – siła (w niutonach),
  • E – natężenie pola elektrycznego (w woltach / metr),
  • B – indukcja magnetyczna(w teslach),
  • q – ładunek elektryczny cząstki (w kulombach),
  • v – prędkość cząstki (w metrach na sekunde),
  • × – iloczyn wektorowy.

Terminem siła Lorentza określa się czasem samą składowa magnetyczną tej siły

\mathbf{F} = q  \mathbf{v} \times \mathbf{B}












Kierunek działania siły Lorentza w zależności od ładunku cząsteczki












Wiązka elektronów poruszających się po orbicie kołowej w stałym polu magnetycznym

Wyznaczanie kierunku siły


reguła lewej dłoni:
Jeżeli ustawiamy lewą dłoń tak, aby linie pola magnetycznego wchodziły w nią, a cztery wyciągnięte palce były skierowane zgodnie z kierunkiem prądu, wówczas odchylony o 90º kciuk wskazuje kierunek i zwrot siły magnetycznej.